ارزیابی مقاومت قطعات غیر فلزی در برابر اشعه فرابنفش (UV)

ارزیابی و معیار پذیرش قطعات و اجزای غیر فلزی بکار رفته در سطوح در معرض نور برای تجهیزات ضد انفجار

بر اساس الزامات بند 7-3 از استاندارد EN 60079-0:2018 ، یکی از شرایط زیر برای قطعات و اجزای غیر فلزی مورد استفاده در سطوحی از تجهیزات ضد انفجار که در معرض نور خورشید قرار دارند، باید وجود داشته باشد:

• متریال مورد استفاده در سطوح مورد نظر ،  دارای تست ریپورت معتبر که انطباق متریال را با معیارهای پذیرش مرتبط با مقاومت در برابر UV بر اساس ANSI/UL 746C نشان بدهد، باشند.

• آزمون مقاومت در برابر UV بر اساس بند 26-10 از استاندارد EN 60079-0:2018، بر روی بدنه و سطوحی از تجهیز ضد انفجار که در معرض نور هستند، انجام شود.

• در صورتیکه هیچیک از دو حالت بالا بکار گرفته نشده باشد ، در صورتیکه امکانپذیر باشد و برای کارکرد تجهیز اختلالی به وجود نیاید، در ضمیمه (Annex) گواهینامه ضد انفجار (اتکس) به روشنی بیان شود که تجهیز در هنگام بهره برداری باید از قرار گرفتن در معرض نور روز و چراغ، محافظت شود.

آزمون مقاومت در برابر اشعه فرابنفش (UV)

کلیات

برای مواد پلاستیکی، آزمایش باید بر روی شش میله آزمایشی با اندازه استاندارد (2 ± 80) میلی متر × (0.2 ± 10) میلی متر × (0.2 ± 4) میلی متر، بر اساس استاندارد ISO 179 انجام شود.

میله های آزمایش باید تحت شرایط مشابهی ساخته شوند که برای ساخت محفظه مرتبط مورد استفاده قرار می گیرد. این شرایط باید در گزارش تست تجهیز بیان شود.

در مواردی که تهیه نمونه های آزمایشی مطابق با ISO 179 به دلیل ماهیت مواد غیرفلزی عملی نباشد، آزمایش جایگزین با توجیه ذکر شده در گزارش آزمایش برای تجهیز مجاز است.

برای الاستومرها، آزمایش باید بر روی شش نمونه انجام شود، در صورت عملی بودن، نمونه های استاندارد، همانطور که در ISO 48 تعریف شده است، به ازای هر روش، آزمون دارای کاربرد L، N، M یا H.

یک آزمایش جایگزین با توجیه ذکر شده در گزارش آزمون برای تجهیز مجاز است.

در مواردی که تهیه نمونه های آزمایشی مطابق با ISO 48 به دلیل ماهیت الاستومرها عملی نباشد یا از پروفیل های آب بندی الاستومری خاص استفاده شود، باید از اندازه گیری سختی طبق روش ایزو 48 ، برای   CN، CM، CH یا CL استفاده شود.

یک آزمون جایگزین با توجیه ذکر شده در گزارش آزمایش برای تجهیزات مجاز است.

توجه: تستها روی مواد پلاستیکی عموماً مخرب هستند، بنابراین معمولاً از شش میله یا نمونه بدون نوردهی برای تعیین خواص اولیه مواد استفاده می‌شود.

قرار گرفتن در معرض نور

آزمایش باید به طور کلی مطابق با ISO 4892-2 در یک محفظه نوردهی با استفاده از یک لامپ زنون و یک سیستم فیلتر شبیه‌سازی نور خورشید انجام شود.

نمونه ها باید بدون چرخش در شرایط خشک و در دمای استاندارد سیاه (3±65) درجه سانتیگراد یا دمای پانل سیاه (3 ± 55) درجه سانتیگراد بین 1000 ساعت تا 1025 ساعت در معرض اشعه قرار گیرند.

توجه: مقدار دمای استاندارد سیاه 65 درجه سانتیگراد برای سازگاری با آزمایشات در حال انجام در تجهیزاتی که به طور خاص برای عملکرد مطابق با ISO 4892-2 طراحی شده اند، انتخاب شده است.

مقدار دمای پانل سیاه 55 درجه سانتی گراد برای اطمینان از سازگاری با نتایج به دست آمده برای ویرایش های قبلی استاندارد IEC 60079-0 انتخاب شده است.

طبق ISO 4892-2، هر دو شرایط تقریباً یکسان هستند، اما هر گونه تفاوت جزئی معمولاً برای انجام این آزمایش بسیار کوچک است.

معیارهای پذیرش

برای مواد پلاستیکی معیار ارزیابی مقاومت خمشی ضربه مطابق با ISO 179 است.

استحکام خمشی ضربه پس از قرار گرفتن در معرض اشعه، در صورت وارد شدن ضربه به سمتی از تجهیز که در معرض اشعه قرار گرفته است، باید حداقل 50 درصد مقدار مربوطه اندازه‌گیری شده روی میله‌های آزمایش نشده باشد.

برای مواد پلاستیکی که مقاومت خمشی ضربه‌ای آن‌ها را نمی‌توان قبل از قرار گرفتن در معرض اشعه تعیین نمود، به این علت که هیچ پارگی ای رخ نمی دهد، بیش از سه میله آزمایشی که در معرض اشعه قرار گرفته اند، نباید شکسته بشوند.

معیارهای پذیرش جایگزین با توجیهی که در گزارش تست تجهیز بیان شده باشد، مجاز است.

برای الاستومرها، معیار ارزیابی، اندازه‌گیری سختی بر اساس ISO 48 با همان روش آزمایشی است که برای آماده‌سازی نمونه‌ها انتخاب شده است.

میانگین سختی بیان شده بر حسب واحدهای IRHD همانطور که در ISO 48 در آن سمت از شش نمونه از تجهیز که در معرض اشعه قرار گرفته، نباید بیش از 20 درصد مقدار مربوطه اندازه‌گیری شده در نمونه‌های بدون نوردهی متفاوت باشد.

معیارهای پذیرش جایگزین با توجیهی که در گزارش تست تجهیز بیان شده باشد، مجاز است.